Nazwa wsi nawiązuje do imion zasadźcy, dwóch Prusów Mikołaja i Hinczko Sprenzen który założyli tę miejscowość w roku 1360 i jako pierwsi otrzymali przywilej lokacyjny. Po wojennych zniszczeniach ponownej lokacji tych ziem dokonał w 1517 r. Mikołaj Kopernik, on też w celu szybkiego zasiedlenia sprowadzał i osadzał tu chłopów. Chociaż istniejące dzisiaj nazewnictwo Spręcowo napotykamy już w dokumentach z 1879 r., to jeszcze w latach 40-tych ubiegłego wieku funkcjonowało niemieckie miano Spiegelberg.
Na terenie Spręcowa znajdują się cztery kapliczki, dwie w centrum wsi i dwie na południowy – zachód od niej przy drodze do Brąswałdu. Wszystkie one maja jedną wspólna cechę, są murowane z czerwonej cegły licowej i zawierają cechy stylu neogotyckiego, pochodzą z końca XIX w. i początku XX w.
Najciekawszą jest kapliczka usytuowana na wydzielonym terenie przy starej drodze przelotowej Olsztyn - Dobre Miasto, tuż przy prywatnej posesji. Została wybudowana w 1887 r. o czym informuje metalowa chorągiewka na wielospadowym dachu. Ozdabia ją pojedyncza nisza w elewacji frontowej oraz bardzo ładnie kuty płot okalający, z ciekawą kompozycją kwiatową wewnątrz.
Następna kapliczka znajduje się kilkadziesiąt metrów dalej, jednakże nie jest ona łatwa do odnalezienia gdyż usytuowana jest na podwórzu prywatnego gospodarstwa. Wybudowana została na przełomie XIX i XX w., prosta bryła z jedną przeszkloną wnęką i przykryta dwuspadowym daszkiem. Z pewnością jest ona pod silną opieką właścicieli posesji, chociaż niefortunnie przeprowadzone remonty znacznie przekształciły jej pierwotną formę i proporcje. Kapliczki usytuowane przy drodze prowadzącej do miejscowości Brąswałd są bardzo zbliżone jeśli chodzi o bryłę i styl, to co je odróżnia to niestety stan ich zachowania. Z pewnością pewnej troski wymaga kapliczka ukryta w gęstej zieleni, o ciekawym prostym korpusie z niszami oraz blendami i zwieńczona sterczynami w partii dachu. Niestety, mimo że znajduje się tuż przy zasiedlonym gospodarstwie wydaje się ona raczej opuszczona i zaniedbana.
Zupełnie inaczej wygląda sytuacji podobnej budowli stojącej na rozstaju dróg. Wybudowano ją w 1932 r. o czym oznajmia metalowa chorągiewka na dachu, jest to kapliczka typu dzwonniczkowego z prześwitem w górnej kondygnacji. Jest bogato zdobiona, z każdej strony duża i przeszklona ostrołukowa nisza zawierająca figury. Ta bardzo zadbana kapliczka silnie nawiązuje do warmińskiej tradycji związanej z budowaniem takich obiektów, otacza ją bowiem sztachetowy płot i cztery dorodne lipy przy narożach.