Parafia w Sętalu powstała w XIX wieku, na ten okres należy datować także pierwszą zachowaną nekropolię umiejscowioną wokół kościoła. Z racji ograniczonej powierzchni w drugiej połowie tego samego wieku założono również cmentarz parafialny, zlokalizowano go przy bocznej drodze prowadzącej do miejscowości Kabikiejmy Dolne.

W przeszłości Sętal zamieszkany był głównie przez potomków osadników niemieckich, a historycznie znajdował się na tzw. niemieckiej Warmii. Na początku XX wieku tylko znikomy procent mieszkańców Sętala posługiwał się językiem polskim, z tego też powodu kościelne kazania w tym języku głoszono tylko co trzecią niedzielę.

Doskonale tamtą ówczesną sytuację widać właśnie na tym cmentarzu, na starych grobach niewiele polskich nazwisk a niemieckie napisy można odnaleźć nawet na pochówkach pochodzących jeszcze z połowy lat siedemdziesiątych. Odzwierciedlenie historii tego miejsca doskonale widać w układzie wspomnianej nekropoli, jedna część to głównie groby z lat 30 XX-wieku oraz kilka dobrze zachowanych żeliwnych krzyży z początku tegoż samego wieku.

W roku 2011 obiekt wpisano na listę konserwatora zabytków.