Parafia w Bartołtach Wielkich powstała w 1862 roku a jednym z pierwszych proboszczów był ksiądz Jordan Franciszek zmarły w 1877 r. i spoczywający na pobliskim cmentarzu. Dowiadujemy się tego ze spisu wiszącego w przedsionku kościoła i pozwala to przyjąć, iż tutejsza parafialna nekropolia powstała w połowie XIX wieku.

Cmentarz umiejscowiony jest przy drodze do Kierzbunia i ciekawie położony na wzniesieniu, w całości otoczony ogrodzeniem ceglano - sztachetowym. Takie miejsca na tym terenie jak zawsze wyróżniają stare nagrobki, zwłaszcza te opisane w języku niemieckim. Odnajdziemy je jeszcze na pochówkach z lat 50 – tych i okresu późniejszego. To bardzo silny wyraz przywiązania do starych korzeni. Jak zwykle godne uwagi są także pięknie kute krzyże, niestety będące już tu rzadkością.

Przekraczając bramę łatwo odniesiemy wrażenie, że jakby rozpoczynamy czytanie historii tej wsi poznając jej głównych bohaterów. Inny wymowny symbol znajduje się w centrum cmentarza gdzie ustawiono wysoki krzyż, będący również swoistą formą upamiętnienia. Ten krzyż należy potraktować jako symboliczny nagrobek poświęcony „Pamięci wszystkich, których prochy znajdują się na cmentarzach świata”. Skromnie, ale jakże wiele mówiące.

W roku 1968 tę parafialna nekropolię wpisano do rejestru zabytków.