Nowy Sącz ze względu na swoje specyficzne położenie posiadał naturalne warunki obronne. Otoczony jest rzeką Dunajec, a sam zamek powstał nad zboczem góry. Miasto posiadało oprócz naturalnych barier ochronnych również tworzone przez wojsko umocnienia obronne. Już w połowie XIV wieku miasto opasane było murem obronnym wzniesionymi z piaskowca na zaprawie wapiennej a na szczytach znajdowały się otwory strzelnicze.

Wysokość murów była różna, co spowodowane było ukształtowaniem terenu, ale mur nie przekraczał 8 m wysokości i ok. 1,8 m grubości. Obwód murów miejskich wynosił ok. 1700 m a do miasta prowadziły trzy bramy. Dwie z nich prowadziły przez szlak na Węgry : brama Węgierska oraz brama Krakowska. Trzecia Młyńska łączyła miasto z bocznym szlakiem handlowym. W linii muru znajdował się Zamek Królewski oraz trzy baszty: Kowalska, Zamkowa i Szlachecka.

Między latami 1793 a 1804 z nakazu władz austriackich mury zostały rozebrane a kamień pozwolono by mieszczanie używali do budowania fundamentów domów. W 1905 roku Rada Miasta rozpoczęła prace konserwatorskie polegające na odbudowie murów. Do dziś zachowały się niewielkie fragmenty murów obronnych;
- fragment muru wraz z Basztą Kowalską
– okolice zamku
- ok. 20 m muru o wysokości 5 m przy Bazylice św. Małgorzaty,
- fragment muru w ogrodzie OO. Jezuitów ul. Zakościelna,
- ogrodzenie plebanii wykonane z kamienia pochodzącego z murów obronnych ul. Św. Ducha,
- ul. Matejki przy placu targowym
– reliktowa część wału ziemnego.