Zamek królewski w Nowym Sączu został wzniesiony w XIV w. przez Kazimierza Wielkiego. Naturalnie otaczały go łączące się rzeki - Dunajec i Kamienica. Stanowił on element fortyfikacji i obrony grodu. Znajdowała się tu siedziba ówczesnych urzędów miejskich - m.in. kasztelanii, starostwa.

W XVII w. zamek utracił swoją świetność wskutek zniszczeń podczas potopu szwedzkiego, pożar w XVIII w. dopełnił zniszczenia. W czasie zaborów Austriacy częściowo wyremontowali zamek, urządzając tu biura policji, a po uszkodzeniu części budowli w 1813 r. wskutek wylania pobliskiego Dunajca utworzono tu magazyny, koszary i więzienie. W okresie międzywojennym władze polskie odremontowały zamek, otworzono tu nawet Muzeum Ziemi Sądeckiej. W czasie wojny okupant urządził tu skład amunicji. W 1945 r. doszło do wybuchu.

Do dnia dzisiejszego zachowały się właściwie tylko ruiny. Przetrwała jedynie część muru zamku - Baszta Kowalska widoczna od strony ulicy Kazimierza Wielkiego. Dzisiaj wspomina się o odbudowie i rekonstrukcji zamku.