Jest to kamienica trzypiętrowa z latarnią i trzyosiową fasadą o podziałach lizenowych. Zbudowana została w XV w.; była wielokrotnie przebudowywana. Darowana została przez zakonnika jezuickiego Stanisława Witthoffa zakonowi OO. Jezuitów. Straciła swoją odrębność architektoniczną w 1729 r. po włączeniu do jezuickiego budynku 1/3 w czasie przebudowy wg projektu Karola Baya.

Po zniszczeniu w 1944 r. pozostały mury parteru. Odbudowa wg projektu Mieczysława Kuzmy wyodrębniła jej bryłę, nie zmieniając wystroju architektonicznego elewacji bocznej, ujednoliconego w XVIII w. z budynkiem na Jezuickiej. Zaprojektowano nieistniejący przedtem portal od strony rynku i latarnie na dachu. Wnętrza – poza parterem – w którym mieści się obecnie kawiarnia (niegdyś jezuicka apteka), połączone są jak dawniej z gmachem na Jezuickiej.