Kamienica Juchtowska (zwana też Neisserów, Szawłowska) zlokalizowana jest na Rynku Starego Miasta pod nr 3. Pierwszym właścicielem posesji oraz budynku był w 1459 roku Burchard Sulmeister. W latach 1465-71 jej posiadaczem został Andrzej Rosomak, który wzniósł murowaną, jednotraktową kamienicę. Następnie przeszła ona na własność kupieckiej rodziny Neisserów, którzy rozbudowali ją o tylny trakt, niepodpiwniczony przechód na podwórze oraz piwnicę w tylnej części domu. Po Neisserach kamienicę odziedziczył szlachcic Stanisław Szawłowski, mąż Neisserówny, a następnie jego syn Krzysztof. W 1601 roku przeszła na własność spadkobierców, którymi byli: szlachcic Mateusz Kosiński i Jakub Gosławski, królewski medyk. Spalona została w 1607 roku, a odbudowana przez spadkobierców jako kamienica trzytraktowa. Następnie frontową kamienicę nabył cyrulik królewski Jerzy Jucht, zaś w 1669 roku posesjonatem został Marcin Giekr, po nim Jakub Sztyc, który przeprowadził przebudowę oraz remont. Kolejnymi właścicielami zostali: Marcin Ginter, Józef Miklasiewicz - metrykant Wielkiego Księstwa Litewskiego, Flaczkiewiczowie, od 1856 roku Woźniakowscy, natomiast od 1886 Wiśniewscy, a następnie ich spadkobiercy. Kamienica została zniszczona w 1944 roku, a odbudowana w latach 1951-53 według projektu Mieczysława Kuzmy i Józefa Chodaczka. Odtworzono fasadę trzyosiową. Powyżej parteru fasada ozdobiona jest polichromią, która nawiązuje do tematyki związanej z profesją właściciela, cyrulika Juchta. Wykonana została w 1953 roku przez Bohdana Urbanowicza oraz Helenę i Lecha Grzeskiewiczów.