Kamienica znajduje się przy ulicy Świętojańskiej 11. Została wybudowana na przełomie wieków XVII i XVIII, na miejscu stojącego tu od drugiej połowy XVI w. drewnianego domu (spalonego w 1579 r., a następnie odbudowanego), który zajmowali głównie warszawscy złotnicy. Jej pierwszymi właścicielami byli kupcy Fryderyk Krauze i Fryderyk Klosse. Kamienica od strony ulicy Piwnej miała nr 8 i należała do innego posiadacza. Od połowy XVIII w. zmieniała swoich właścicieli. W jej posiadaniu byli bankier Piotr Riaucourt, następnie Dominik Ptaszyński, zaś w XIX w. należała m.in. do: Borakowskich, Ferdynanda Guyota, a od 1865 r. do rodziny Nauwczyńskich. Podczas powstania warszawskiego w 1944 r. została zburzona do piwnic. Odbudowano ją w latach 1955-58 wg projektu Haliny Kosmólskiej. Autorem dekoracji rzeźbiarskiej jest Piotr Kann. Wszystkie ozdoby fasady są nowe, jednakże swoim wyglądem nawiązują do poprzedniego wystroju. Znakiem rozpoznawczym kamienicy jest biała figura mieszczki warszawskiej.