Kamienica Andrychowska położona jest przy ulicy Świętojańskiej 13. Dawniej obok niej przebiegała wąska uliczka biegnąca do ulicy Piwnej. Uliczkę zabudowano na przełomie XVII/XVIII wieku wąską kamienicą połączoną. Po zniszczeniach wojennych odbudowano tylko pierwotną kamienicę przywracając dawne połączenie ulic.

Kamienica została zbudowana w XVIII wieku dla rodziny Andrychowiczów na miejscu starszego domu nazywanego Zegarmistrzowskim, który należał m.in. do zegarmistrza królewskiego Franciszka Szulakowskiego. Budynek był czterokondygnacyjny, o trzyosiowej fasadzie. Ostatnim przedwojennym właścicielem było Towarzystwo Polskiej Macierzy Szkolnej. Poważnie zniszczoną w trakcie walk 1944 r. kamienicę rozebrano i postawiono od podstaw w latach 1953-1955 według projektu arch. Haliny Kosmólskiej. W rekonstrukcji przywrócono dawny układ fasady przy zmianie rozplanowania pomieszczeń na wyższych kondygnacjach. Ścianę przyziemia ozdobiło nowe sgraffito wykonane przez Edmunda Burke.