Założony w 1569 r. Rasząg to w pewnym sensie miejscowość graniczna, zarówno geograficznie jak i historycznie. Wynika to z tego, iż położony jest na pograniczu Pojezierza Olsztyńskiego i Pojezierza Mrągowskiego, a także dokładnie między Warmią i Mazurami. Dodatkowo o fakcie podziału historycznego zaświadczają kamienie graniczne, odnalezione niedawno i znajdujące się w pobliskich lasach.

Jest to też miejsce w którym na początku XX wieku żyli obok siebie ewangelicy i katolicy, budując na swoje potrzeby niewielkie świątynie. Kaplica dla ewangelików powstała w 1925 r. Jest to neoromańska budowla stojąca na wzgórzu i w całości wzniesiona z kamienia polnego, którego dostarczali sami wierni. Posiada jedną wieżę, przybudówkę i skrywający całość dwuspadowy dach. Wewnętrzny wystrój kaplicy jest bardzo skromny, głównie to miedzioryt z II poł. XIX w. oraz zabytkowe organy. Godne uwagi są również malowidła umieszczone na sklepieniu.

Obok świątyni rozlokowany jest niewielki cmentarz, wśród starych i nieczytelnych już mogił są też takie które pochodzą z lat 70 – tych ubiegłego wieku. Umiejscowienie tej budowli na wzgórzu oraz materiał użyty do jej powstania nadaje temu miejscu trochę baśniowy klimat. Dodatkową ciekawostką jest fakt, iż Rasząg jest filią parafii ewangelickiej w Sorkwitach, a kaplica to jedna z bardzo niewielu świątyń ewangelickich w warmińsko-mazurskim pozostających nadal w rękach ewangelików. W roku 2000 kaplica wpisana została do rejestru zabytków.