Chynów to wieś gminna, położona ok. 15 km na wschód od Grójca, przy drodze do Góry Kalwarii. Zespół sakralny otoczony jest ceglano-kamiennym murem. Parafia erygowana w 1434 r. Pierwsza wzmianka o kościele na początku XVI w. Kościół parafialny p.w. św. Trójcy wzniesiony został w 1 połowie XVIII w. z wykorzystaniem materiału z kościoła wcześniejszego (z XVII w.). Remontowany w latach: 1871-73, 1930-34, 1948-49 i 1979-80. Zwrócony prezbiterium na północ.

Modrzewiowy, konstrukcji zrębowej, wzmocnionej lisicami, zewnątrz oszalowany. Nawa na rzucie prostokąta, prezbiterium węższe, zamknięte trójbocznie. Do prezbiterium od zachodu dobudowana zakrystia poprzedzona nowszym przedsionkiem, od wschodu skarbczyk. Do nawy dostawiona od południa nowsza kruchta (z 1948 r.). Po obu nawy podcienia uzyskane poprzez przedłużenie ściany frontowej na wschód i zachód, osłonięte wysuniętym okapowo dachem. Nad nawą i prezbiterium wspólny dach dwuspadowy, nad kruchtą główną daszek dwuspadowy, nad przedsionkiem pulpitowy. Wszystkie bite gontem. Na kalenicy (w południowym jej krańcu) czworoboczna wieżyczka na sygnaturkę z 1948 r., ze strzelistym hełmem zwieńczonym krzyżem.

Wnętrze jednonawowe, przekryte stropem płaskim. Chór muzyczny wsparty na czterech słupach. Wyposażenie wnętrza: ołtarz główny rokokowy z 3 ćw. XVIII w. z rzeźbami Św. Józefa z Dzieciątkiem Jezus i Św. Jana Nepomucena; w polu głównym barokowy krucyfiks z drugiej połowy XVIII w.; dwa ołtarze boczne: lewy późnorenesansowy z I połowy XVII , prawy o charakterze barokowym (zapewne z XIX w.); ambona barokowa z początku XVIII w.

Przy kościele drewniana dzwonnica. Wzniesiona w 1867 r. Konstrukcji słupowej wzmocnionej ryglami i zastrzałami, szalowana. Dach krokwiowy, kryty blachą. Zbudowana na planie kwadratu o boku 5,20 m. W górnej części każdej strony po dwa otwory dzwonowe o kształcie stojących prostokątów przesłonięte drewnianymi żaluzjami. Dach namiotowy, zwieńczony blaszaną sterczyną z krzyżem.