Piętrowy, ceglany dom znajdujący się przy ul. Marszałka Józefa Piłsudskiego 5 został wzniesiony w latach 60. XIX w. Pierwotnie jego bryła posiadała wieżę zlikwidowaną podczas jednego z remontów. Fundatorką obiektu była Józefa z Rutkowskich Sierakowska (właścicielka dóbr Chełmica w powiecie lipnowskim) na rzecz sanatorium św. Tadeusza o czym informuje tablica znajdująca się na froncie budynku.

Od 1903 r. w budynku funkcjonował pensjonat „Zachęta” prowadzony przez Helenę Kuczalską Prawdzic (pedagog, pionierka wychowania fizycznego i sportu kobiet w Polsce). Kolejnym użytkownikiem obiektu od 1923 r. była Komisja Zdrojowa. Po zakończeniu II wojny światowej, w latach 1956-1976 funkcjonowało tu Sanatorium Młodzieżowe utworzone z inicjatywy Instytutu Reumatologii w Warszawie. Następnie w budynku mieścił się Szpital Uzdrowiskowy nr 4 im. Janka Krasickiego.

Warto wiedzieć: Sanatorium św. Tadeusza powstało dla „pracującej inteligencji”. „… Początek tego zakładu sięga jeszcze 1854 r., kiedy biskup sufragan włocławski ks. Tadeusz hr. Łubieński jako prezes Towarzystwa Dobroczynności pow. Włocławskiego (pow. Nieszawski, który jeszcze nie istniał) zaczął zbierać składki na ufundowanie sezonowego szpitala dla ubogich w Ciechocinku w lokalu, wynajętym na 10 łóżek. W r. 1878 , szpital ten miał już własny dom drewniany na 30 łóżek, pobudowany na gruncie, ofiarowanym przez zakład wód mineralnych przy ul. Ks. Józefa w najsuchszej dzielnicy Ciechocinka. Stałą pomoc zakład ten otrzymał dopiero w r. 1882 dzięki zapisowi ś.p. Sierakowskiej, stanowiącemu dwie posesje. Dochód z tego źródła, jak również z corocznie urządzanej loterji fantowej, pozwolił nietylko na utrzymanie 30-tu chorych, ale na pobudowanie trzech murowanych domów przy szpitalu i dwu również murowanych na posesji Sierakowskiej…” (Źródło: Tygodnik Illustrowany 21 Maja 1927 Nr. 21; pisownia oryginalna)