Otłoczyn to stara wieś, należąca kiedyś do kasztelanii słońskiej. Jej powstanie wiąże się z istniejącym w pobliżu brodem przez Wisłę, nazwę zaś najprawdopodobniej wywiedziono od otłoczyn lub otłuczyn lnu (oczyszczone z nasion, wymoczone i wymiędlone łodygi). Do dziś zresztą len rośnie na nadwiślańskich rozlewiskach.
Mimo, że pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z początku XI w., teren ten był zamieszkany jeszcze przed naszą erą. Odkryto tutaj pochówki datowane na IV w. p.n.e., V w. p.n.e i I w.n.e. oraz ślady jednego z najstarszych w Europie pieca warzelnego (II-I w p.n.e.). Na początku XVII w. zaczęli osiedlać się w Otłoczynie menonici (wyznawcy umiarkowanego odłamu anabaptyzmu zjednoczeni przez Menno Simmonsa). Na przedwojennych mapach zaznaczone są na terenie wsi dwie kaplice – drewniana i murowana; drewniana była większa, wspominana jest jako kościółek katolicki. Obie zostały zniszczone przez Niemców podczas wojny.
Na początku XX w. wybudowano we wsi nowy, neogotycki kościół. Była to świątynia ewangelicko-unijna. W maju 1945 r. została przekazana miejscowym katolikom, od 1968 r. funkcjonuje w Otłoczynie samodzielny ośrodek duszpasterski, a w 1971 r. erygowano parafię p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa.
W latach 1998-2003 przeprowadzono kompleksowy remont parafialnego kościoła. Rozpoczęto od osuszenia ścian i wymiany instalacji energetycznej, kapitalnemu remontowi poddano wieżę i dach świątyni oraz organy, zrekonstruowano witraże, odmalowano wnętrze. O konsekracji dokonanej przez biskupa toruńskiego Andrzeja Sochę wspomina okolicznościowa tablica wmurowana w zewnętrzną ścianę budowli.
Obok kościoła stoi krzyż misyjny a na pobliskim drzewie wisi bardzo ładna kapliczka z Chrystusem Frasobliwym. Po drugiej stronie ulicy warta obejrzenia murowana dawna pastorówka.
Warto wiedzieć: Często jako „kapliczka w Otłoczynie” opisywana jest niewielka drewniana budowla sakralna stojąca kiedyś w przysiółku Otłoczyna o nazwie Pieczenia. Zrębowa, ufundowana w 1765 r. przez kasztelana brzesko-kujawskiego Jana Chryzostoma Dąbskiego (wg ustnych przekazów, w 1812 r. miał się przy niej zatrzymać Napoleon Bonaparte), w latach 70. XX w. została przeniesiona do skansenu w Dziekanowicach .
Informacja: Protestanckie Kościoły ewangelicko-unijne powstawały na mocy unii kościelnych; najczęściej ze zjednoczenia Kościoła ewangelicko-augsburskiego (luterańskiego) z Kościołem ewangelicko-reformowanym (kalwińskim).