W czasie Targów Poznańskich w 1933 r. spory sukces odniosła branża stolarska. Ponieważ w Swarzędzu było wiele zakładów stolarskich postanowiono w następnym roku zorganizować targi stolarskie na miejscu. Pomysł okazał się trafiony, w czasie targów swoje wyroby wystawiło 44 stolarzy ze Swarzędza i 5 z Poznania. Dopisała również publiczność – tylko pierwszego dnia sprzedano ponad 1200 biletów.

Po sukcesie pierwszych Targów Meblowych postanowiono, że będą one organizowane co roku, postanowiono również wybudować specjalnie do tego celu przeznaczony pawilon. Pawilon Meblowy o powierzchni wystawienniczej 840 m kw. postawiono przy ul. Wrzesińskiej, gdzie stoi do dzisiaj. Tam też co roku, aż do wybuchu wojny odbywały się Targi Meblowe, przyciągając coraz większą liczbę wystawców i odwiedzających. O popularności mebli ze Swarzędza może też świadczyć fakt, iż w 1938 r. miejscowi stolarze zostali zaproszeni do udziału w Wystawie Światowej w Nowym Jorku.

Od chwili powstania do czasów współczesnych pawilon przy ul. Wrzesińskiej pełni funkcje wystawiennicze dla branży meblowej. Obecnie ma tu swoją siedzibę Cech Stolarzy Swarzędzkich, których wyroby są tam eksponowane. Krajoznawców zainteresuje ciekawa więźba dachowa, widoczna wewnątrz budynku, w drugiej części pawilonu.

Od kilku lat przed Pawilonem Meblowym na skrzyżowaniu ulic Cieszkowskiego i Wrzesińskiej stoi ogromne krzesło, jako znak rozpoznawczy swarzędzkich stolarzy, a jednocześnie jako punkt orientacyjny dla mieszkańców i przyjezdnych.