Chociaż kościół w Unikowie występuje w wykazie parafii pochodzącym z XV wieku, to jednak najprawdopodobniej pierwsza świątynia powstała niedługo po lokacji wsi, czyli w drugiej połowie wieku XIV.

Przyjmuje się, iż prace budowlane prowadzone były w latach 1370 – 1380, natomiast górna część wieży, która była początkowo drewniana, wymurowana została przed końcem XIV wieku. W roku 1850 budowlę odnawiano, z tego też okresu pochodzą neogotyckie szczyty wieży.

Ten wystawiony na wzgórzu kościół to obiekt późnogotycki, orientowany i wzniesiony z cegły na rzucie prostokąta, z podmurówką z polnych kamieni. Nawa ma charakter salowy, przylegają do niej zakrystia z kruchtą i kwadratowa trzykondygnacyjna wieża. Wnętrze kościoła ma wystrój barokowy i jak zawsze szczególną uwagę przykuwa ołtarz główny z 1712 roku zawierający obrazy Świętego Jana Chrzciciela oraz Michała Archanioła oraz rzeźby świętych. Ołtarze boczne pochodzą z późniejszego okresu. Inne ważniejsze elementy to ambona sięgająca lat 60-tych XVIII wieku i figura Chrystusa Zmartwychwstałego z lat 70-tych tego samego wieku, wszystko to pochodzi z warsztatu rzeźbiarskiego Christiana Bernarda Schmidta z Reszla.

Ciekawostką wnętrza jest obraz wotywny z 1639 r. przedstawiający scenę Ukrzyżowania oraz postać fundatora, miejscowego proboszcza Mikołaja Cronensisa.

Bardzo interesujący także jest otaczający kościół cmentarz, gdzie stare nagrobki mieszają się z nowymi pochówkami, bowiem nekropolia ta jest wciąż czynna. W pobliżu głównego wejścia urządzono lapidarium, umieszczono w nim pozostałości z nieistniejących już miejsc spoczynku. W roku 1967 kościół wpisano do rejestru zabytków, dwadzieścia lat później w tym samym spisie umieszczono wspomniany cmentarz.