Kościół w Mysłowicach-Brzęczkowicach został wybudowany według projektu Henryka Gambca z Katowic-Ligoty (niektórzy twierdzą, że pochodził z Katowic-Piotrowic, ale to dosłownie “obok”). Kościół jest jednonawowy, z tworzącą podcienie emporą chóralną po bokach nawy, z centralnie podwyższonym prezbiterium. Nawa główna pokryta jest sklepieniem beczkowym, a ta pokryta jest mozaiką, która robi wrażenie firmamentu (tzw. sklepienie niebieskie, niebo).
Bez wątpienia na uwagę zasługuje, a raczej ją przyciągną - o ile nie zatrzyma zwiedzającego nieco dłużej we wnętrzu świątyni - naturalnej wielkości, a czasem i wyższe rzeźby, m. in. Chrystusa Ukrzyżowanego, Matki Bożej Bolesnej (obie znajdują się za ołtarzem) czy Chrystusa Zmartwychwstałego w bocznej prawej wnęce (kaplicy). Rzeźby Matki Boskiej w lewej wnęce (kaplicy) oraz Droga Krzyżowa - inna niż zwykle, najczęściej wykonana w drewnie, a także scena z pracy górników (a raczej w czasie chwili tzw. zawału jednego z chodników), której towarzyszy popiersie św. Barbary. Ma ona jakby sprawić, by ich śmierć była chociaż trochę lżejsza...( św. Barbara, patronka m.in. dobrej śmierci ). Wnętrze kościoła ozdobił uczeń Ksawerego Dunikowskiego-Henryk Burzec.
Odnośnie bryły - główny korpus przekryty jest dwupołaciowym dachem pokrytym arkuszami blachy, a korpus zakończony jest półokrągłą absydą. Od frontu, po lewej stronie dobudowano małą “wieżyczkę” zwieńczoną małym dachem kopulastym, nawiązującą nieco do kościoła na krakowskim Rynku. Po prawej stronie wznosi się wysoka wieża, a między wspomnianymi “wieżowymi elementami” elewacji frontowej, korpus główny świątyni zakończony jest jakby wysoką ścianą szczytową posiadająca symetryczne po bokach “stopnie” w stosunku do tego samego zdobienia, co u samego szczytu.
Poniżej poziomu ściany szczytowej widoczne są arkady, a w nich wejście główne do kościoła. Kościół był budowany od końca lat 30. XX wieku do 1949 roku, a było to spowodowane różnymi zawiłościami w ówczesnej historii, m. in. konfiskatą materiałów budowlanych przez hitlerowców podczas okupacji a także zakazem zbierania funduszy na nowy kościół. Zakazała tego ówczesna administracja okupacyjna ( zorganizowany był pod koniec lat 30. XX wieku w budynku po miejscowej restauracji).
Elewację frontową można by porównać trochę do kościoła w zagłębiowskich Wojkowicach.