Kapliczka ta zdecydowanie stała już w tym miejscu na początku II połowy XIX w., wówczas było to daleko poza granicami miasta. Wybudowano ją w stylu klasycystycznym, jest murowana z cegły a następnie otynkowana, posiada dwie kondygnacje z których dolny poziom jest znacznie szerszy niż górny. Całość przykryta jest dwuspadowym daszkiem który wieńczy metalowy kuty krzyż stylizowany trochę na krzyż jerozolimski, daszek także znajduje się między częścią dolną i górną kapliczki.

Główny jej urok tworzą trzy frontowe przeszklone i bogate w treść wnęki: w dolnej znajduje się figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem, w górnej umieszczono Ukrzyżowanego Jezusa Chrystusa z dwoma świątkami. Natomiast najwyższe zwieńczenie to trójkątny szczyt z kwadratową niszą i figurą gołębia symbolizującego Ducha Świętego wewnątrz.

Mimo bliskości ruchliwego traktu kapliczka jest w dobrej kondycji i raczej niepotrzebny jest jej remont, dlatego że mogła by utracić swoją oryginalność. Chociaż nie znana jest dokłada data jej wystawienia to z pewnością musiała tu być w roku 1863 w czasie Powstania Styczniowego, pod tą kapliczką bowiem powstańcy przechowywali skrzynie z bronią.