Przez wiele wieków miejscem ostatniego spoczynku wiernych były przykościelne cmentarze. Jednak w miarę ich zapełniania oraz ze względów sanitarnych nowe nekropolie zakładano poza terenem zamieszkanym. Podobna sytuacja miała miejsce Gubinie.

Gdy w XVII w. stary cmentarz farny stał się niewystarczający, władze Gubina postanowiły założyć nową nekropolię poza murami miasta. Aby zrealizować ten plan, zakupiono część winnicy na Wzgórzu Wielkanocnym (niem. Osterberg). Pierwsze pochówki na nowym cmentarzu miały miejsce w 1660 r. W 1690 r. wzniesiono przy nim szachulcowy kościół cmentarny.

Nekropolia ta funkcjonowała do 1869 r. do wyczerpania miejsc pod nowe groby. Po 1945 r., gdy prawostronna część Gubina przypadła Polsce, Alter Friedhof (pol. Stary Cmentarz) stał się miejscem pochówków polskich osadników. Ostatni pogrzeb odbył się tutaj w 1956 r. W tym czasie także rozebrano zniszczony kościół.

Dziś stara nekropolia przy ulicy Królewskiej jest w coraz gorszym stanie. Rozpadające się nagrobki i ogrodzenie sprawiają smutne wrażenie. Przez jej teren przechodzą jedynie mieszkańcy skracający sobie drogę do domu.