W południowej pierzei rynku wyróżnia się piętrowa kamienica dawnej synagogi. Charakterystycznym elementem w jej elewacji są dwa rzędy półokrągło zakończonych okien. Dopiero w 1667 roku zezwolono na osiedlenie się Żydów w Bieczu. Sto lat później mieszkało tu jedynie 31 wyznawców judaizmu. W 1875 roku Żydzi stanowili już 13 % całej ludności miasta. Krótko przed I wojną światową , w 1913 roku mieszkało ich 647, przy całkowitej liczbie 3803 mieszkańców Biecza.

W II połowie XIX wieku utworzono gminę żydowską i wybudowano synagogę. W czasie pożaru miasta budynek został zniszczony. Jego odbudowa zakończyła się w 1905 roku. Podczas II wojny światowej synagoga została całkowicie zdewastowana przez Niemców. Obecnie w budynku mieszczą się Urząd Gminy, Rada Miasta oraz Miejska i Gminna Biblioteka.

Wewnątrz w jednym z pomieszczeń zachowały się i zostały odnowione fragmenty polichromii. Na frontowej ścianie budynku w 1998 roku została przymocowana tablica pamiątkowa poświęcona ofiarom holocaustu. Tablicę ufundowało Towarzystwo Żydów z Biecza w Nowym Jorku. Treść w języku polskim i angielskim brzmi : "In Memoriam. Dla upamiętnienia tragedii żydowskich dzieci, kobiet i mężczyzn z Biecza i okolic okrutnie prześladowanych i wymordowanych przez hitlerowskich oprawców w latach 1939-1945."