Granówko w 1804 r. stało się niezależnym ośrodkiem ziemskim. Od właścicieli Granowa wież wraz z gruntami kupił dyrektor Ziemstwa Kredytowego w Poznaniu Jan Nepomucen Nieżychowski. Nowy właściciel rozpoczął budowę nowych obiektów gospodarczych folwarku. Jego następcy prowadzili rozbudowę folwarku do końca jego posiadania w 1939 r.

Zespół zachowanych do dziś budynków folwarcznych składa się z dwóch oficyn z pierwszej połowy XIX wieku zaadaptowanych później na cele gospodarcze, stajni i obory z końca XIX wieku oraz gorzelni z tego samego okresu. Przy folwarku znajduje się sześć parterowych czworaków mieszkalnych położonych po obu stronach drogi prowadzących do bramy wjazdowej na teren pałacowy. Obiekty te wzniesiono na przełomie XIX i XX w.

Na uwagę zasługuje XIX-wieczne ogrodzenie z ciekawą bramą i stróżówką do niej przylegającą. Zbudowany z nietynkowanej cegły domek stróża posiada częściowo drewnianą nadbudówkę. W bramie zwracają uwagę kute w żelazie nastawa oraz wierzeje. Niestety część wspomnianych budowli uległa znacznej degradacji.