Krzyże przydrożne - codziennie przez nas spotykane, choć często niezauważane - na przestrzeni wieków stały się elementem krajobrazu. Ich stawianie nasiliło się w XIX wieku, gdy wielu fundatorów zaczęło w ten sposób upamiętniać ważne okazje. Na wsiach drewniane obiekty kultu religijnego umieszczano przy domach, w ogródkach, przy drogach i ich rozstajach, a także pośród pól. Z jednej strony miały odstraszać złe moce oraz chronić domostwa i uprawy, z drugiej służyły za miejsce wspólnych modlitw wiernych, którzy nie posiadali w swojej miejscowości kościoła. Któż, kto zetknął się z wsią, nie zna "majowych" spotkań pod krzyżem. Jeszcze dziś, przejeżdżając obok nich, można spotkać grupki modlących się.

W Granówku, w powiecie grodziskim, jeden z krzyży stoi przy drodze prowadzącej w kierunku Granowa. Kilkudziesięcioletni, drewniany obiekt z figurką Chrystusa jest zadbany i nieustannie otaczany opieką przez kolejne pokolenia mieszkańców.