Centralnym miejscem dawnej wsi Powsin jest skrzyżowanie ulic Przyczółkowej, Ptysiowej i Przekornej. Na niemal trójkątnym terenie ograniczonym tymi arteriami wznosi się budynek tutejszej przychodni lekarskiej. Jednak jego architektura przywodzi na myśl czasy dziewiętnastowieczne. Budynek ten znalazł się w gminnej ewidencji zabytków Warszawy. Jaka jest więc jego historia ? Aby ją wyjaśnić, cofnijmy się do XVIII w.

W osiemnastym stuleciu do Warszawy przybył francuski ksiądz i misjonarz Gabriel Piotr Baudouin (1689-1768), nazywany także Boduenem. Zamieszkał przy kościele św. Krzyża. W polskiej stolicy zapoczątkował działalność charytatywną obejmującą osierocone i porzucone dzieci. Jedną z otwartych przez niego placówek był najstarszy polski dom dziecka przy ulicy Nowogrodzkiej 75. Ośrodek, który powstał około 1732 r., działa do chwili obecnej.

Z czasem na terenie Warszawy i okolic zaczęły postawać kolejne przytułki. Jeden z nich znalazł siedzibę w domu wzniesionym w pobliżu kościoła św. Elżbiety w Powsinie. Wzniesiono go prawdopodobnie w pierwszej połowie XIX w. Ta parterowa, przysadzista budowla nakryta dachem z wystawkami służyła za przytułek do czasów II wojny światowej. Prowadzony przez siostry zakonne, po wyzwoleniu z okupacji hitlerowskiej został przejęty przez państwo. Przemianowano go wówczas na dom dziecka. Później budynek stał się przychodnią lekarską, którą pozostaje do dziś.

Stary obiekt poddano rozbudowie, a w ostatnich latach przebudowie spełniającej wymogi współczesności.