Dajtki to obecnie największe z olsztyńskich osiedli o zabudowie jednorodzinnej. Położone jest w południowo – zachodniej części miasta między jeziorami Krzywym i Kortowskim. Osiedle to jest częścią Olsztyna dopiero od 1 stycznia 1966 r., przedtem było typową wsią. Dajtki jako wieś została założona w 1355 r., zasadźcą była Kapituła Warminska. Była jedną z tych miejscowości które utworzono w ramach tworzenia sieci osadniczej wokół Olsztyna. Mimo że była to bardzo niewielka podmiejska wieś, to na uwagę zasługuje fakt powstania tutaj w 1926 r. lotniska cywilnego, obecnie jest to Aeroklub Warmińsko – Mazurski.
Do II połowy życie religijne Dajtek skupiało się wokół kapliczek i krzyży przydrożnych, a zwłaszcza ważną rolę odgrywał drewniany krzyż z dzwonniczką słupową przy obecnej ulicy Żniwnej. Po roku 1877 wszystko nabrało nabrało innego tempa, nastąpiło gwałtowne odrodzenie życia narodowo – religijnego, miało to ścisły związek z Objawieniami Maryjnymi w Gietrzwałdzie. Dajtki stały się przystankiem na trasie rzeszy pątników, budowa miejsca skupiającego pielgrzymów stała się tylko kwestią czasu.
W 1878 r. na miejscu dawnego krzyża wzniesiono kaplicę ku czci Matki Bożej Różańcowej, przez lata wielokrotnie ją przebudowywano, aż osiągnęła dzisiejszy kształt niewielkiego neogotyckiego kościoła. Świątynia jest wieloelementową bryłą na planie kwadratu, głównymi jej składnikami jest pierwotny korpus i dwukondygnacyjna wieża. Kościół jest budowlą orientowaną, salową, wspomniane przebudowy to dodanie symetrycznie umieszczonych kaplic bocznych w 1904 r. i dostawienie prezbiterium w roku 1950. Całość przykryta była dwuspadowym dachem z ceramicznymi dachówkami.
Wyposażenie pochodziło głównie z innych olsztyńskich obiektów sakralnych, np. ołtarze boczne są pozostałościami po nieistniejących kaplicach św. Jerzego i św. Jana Nepomucena. Świątynia pozbawiona jest ozdób, jedynie fryz arkadowy zdobi krawędź dachu wieży. W XIX w. kościół ten miał głównie znaczenie patriotyczne, zwłaszcza w czasie silnego nacisku władz pruskich na germanizację terenów jej podległych. Od samego początku istnienia kościoła podporządkowany był parafii katedralnej św. Jakuba, w 1942 r. erygowano samodzielną placówkę.
Po II wojnie światowej tereny Dajtek zostały zasiedlone przez licznych repatriantów z różnych regionów kraju, i bardzo szybko stało się wiadome że parafia jest za mała aby sprostać potrzebom rozrastającego się osiedla. Władze Polski Ludowej konsekwentnie odmawiały zgody na budowę nowego kościoła, którą ostatecznie uzyskano po zmianach ustrojowych w 1989 r.
Nową świątynię wzniesiono w latach 1991 – 2001 i poświęcono ku czci Chrystusa Zmartwychwstałego. W roku 2006 zakończono gruntowną renowację starego kościoła połączoną z demontażem dachu, przywrócono jej pierwotny blask. Obecnie spełnia funkcję filialną. Będąc na ulicy Żniwnej, warto wspomnieć o znajdującej się tuż obok nieco starszym zabytkowym krzyżu z dzwonniczką, to wokół tych charakterystycznych elementów warmińskiego krajobrazu kiedyś skupiało się religijne życie tej społeczności.