Jest to eklektyczny pałac o cechach klasycystycznych powstały w 1846 roku dla rodziny Trzcińskich. Ostatnim jego właścicielem był Juliusz Trzciński, poseł i minister Pruskiej Dzielnicy. Dokonał on rozbudowy obiektu w 1916 roku. Niestety został zamordowany przez Niemców we wrześniu 1939 roku.

Po drugiej wojnie światowej do roku 2010 mieścił się tutaj Dom Pomocy Społecznej. W związku z pretensjami do pałacu potomków dawnych właścicieli pensjonariusze zostali wyeksmitowani.

Po obydwu stronach głównej części budynku dostrzec można dwa ryzality pokryte charakterystycznym, łamanym dachem. Od frontu znajduje się ganek z kilkoma filarami podtrzymującymi balkon na pierwszym piętrze.

Do pałacu przylega park o powierzchni około 3 ha pochodzący z końca XIX wieku. Występuje tu okazały, wiekowy drzewostan reprezentowany przez wiązy polne, lipy drobnolistne, robinie akacjowe, modrzewie europejskie oraz kilka gatunków świerków. Niestety od kilku lat teren jest zaniedbany.