Dom przy Krakowskim Przedmieściu 41 nazywany bywa Kamienicą Cechu Krawców lub po prostu Kamienicą Krawiecką.

Pierwotny budynek stanął w tym miejscu w pierwszej połowie XVIII wieku. Liczył wówczas trzy kondygnacje i posiadał trzyosiową fasadę nakrytą mansardowym dachem. Podczas przebudowy w połowie XIX wieku zmieniono jego wygląd i wystrój architektoniczny. We wrześniu 1939 roku kamienica została uszkodzona, a w trakcie powstania warszawskiego zniszczona. Po odbudowie w latach 1947-1949 według projektu Kazmierza Biernackiego znów służy za siedzibę Cechu Krawców. W ścianie fasady wmurowano tablicę pamięci Władysława Reymonta.