Kamienica Józefa Grodzickiego znajduje się przy ulicy Krakowskie Przedmieście nr 7. Została wybudowana w latach 1851-1852 w miejscu pałacu Józefa Ossolińskiego, według projektu Henryka Marconiego w stylu neorenesansu włoskiego. W latach 1872-1939 należała do rodzin Krasińskich, a następnie Czartoryskich. Została zniszczona w 1944 roku. Odbudowano ją w latach 1946-1952, bez rzeźb, które wieńczyły attykę. W roku 1898 w kamienicy rozpoczęło swoją działalność Centralne Laboratorium Cukrownicze, które w 1927 roku zostało przekształcone w Instytut Przemysłu Cukrowniczego. W budynku swoją siedzibą miała Polska Macierz Szkolna. Właśnie tutaj, w tej kamienicy, Bolesław Prus umieścił sklep opisany w „Lalce”. To tutaj panna Izabela zakupiła rękawiczki „o rozmiarze 6 i 3/4”, a Wokulski sprzedał pani Stawskiej lalkę, o którą toczył się słynny proces. W lewej oficynie na parterze mieszkał najsłynniejszy subiekt Ignacy Rzecki, który był żołnierzem Wiosny Ludów oraz wielkim miłośnikiem Napoleona. W tej kamienicy mieściło się również mieszkanie, do którego Wokulski przyprowadził pannę Mariannę, upadłą dziewczynę, której pomógł wydostać się z rynsztoka.