Salonik Chopinów znajduje się w na drugim piętrze w oficynie Pałacu Czapskich (zw. też Krasińskich) przy ul. Krakowskie Przedmieście 5. W to miejsce rodzina Chopinów sprowadziła się w czerwcu 1827 r. po śmierci najmłodszej córki Emilii.

Fryderyk Chopin mieszkał tutaj do dnia 2 listopada 1830 r. kiedy to wyjechał z Polski. W mieszkaniu tym, na górze znajdował się pokój na „górze”. O nim wspomina w swoim liście do przyjaciela Tytusa Wojciechowskiego z 27 grudnia 1828 r.: „Na górze już jest pokój, mający mi służyć ku wygodzie, z garderóbki schody do niego wyprowadzone. Tam mam mieć stary fortepian, stare biurko, tam ma być kąt schronienia dla mnie”. Pokój ten służył Fryderykowi do pracy.

Wnętrze saloniku zostało zrekonstruowane według rysunku Antoniego Kolberga z 1932 r. Z autentycznego wyposażenia nic się nie zachowało. Do urządzenia wnętrza użyto wyposażenia z epoki. Znajdują się w nim okrągły stół, komplet krzeseł i sofa z drzewa brzozowego w stylu empire, nad sofą w złoconej ramie lustro, w przeciwległych rogach znajdują się serwantka ze szkłem i porcelaną z XIX w. oraz stolik do robótek ręcznych. Ustawiony został także XIX-wieczny fortepian warszawskiej firmy Fryderyka Bucholtza oraz pianino zbudowane w 1855 r. w paryskiej firmie Ignacego Pleyela. Na ścianie nad kominkiem zostały zawieszone portrety olejne rodziny Chopinów. W salonie rodziny Chopinów zostały wykonane pierwsze koncerty fortepianowe: e-moll op. 11 i f-moll op. 21.