Pałac Zamoyskich w Warszawie stoi przy ul. Nowy Świat 67/69. Jednym z pierwszych właścicieli posesji był Jan Wielkopolski, który wybudował pałac i otoczył go ogrodem. Następnym właścicielem pałacu został Franciszek Ksawery Branicki. Zlecił on wykonanie prac renowacyjnych pod kierunkiem Szymona Bogumiła Zuga. W 1802 roku właścicielką pałacu została Anna z Zamoyskich Sapieżyna. Obecny przy tej transakcji Stanisław Staszic otrzymał prawo do zamieszkania w pałacu, gdzie zmarł w 1826 roku. W 1839 r. właścicielem nieruchomości został Andrzej Zamoyski. W latach 1843-46 dokonał przebudowy pałacu według projektu Henryka Marconiego – budynek utrzymany w stylu neorenesansowym, wzorowany był na rzymskim pałacu Cancelleria.

19 września 1863 członkowie Żandarmerii Narodowej dokonali z pałacu zamachu na namiestnika carskiego, hrabiego Teodora Berga. W odwecie, władze rosyjskie skonfiskowały pałac, aresztowano jego mieszkańców, a ich mienie wyrzucono na bruk. Spalono i zniszczono wówczas zgromadzone przez rodzinę Chopina pamiątki po kompozytorze, w tym fortepian, na którym muzyk ćwiczył jako uczeń Konserwatorium Warszawskiego. To smutne wydarzenie uwiecznił Cyprian Kamil Norwid w wierszu Fortepian Szopena.

Pałac został zniszczony podczas wojny i odbudowany w latach 1948-1950. Obecnie w gmachu mieści się m.in. Wydział Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego.