Wyruszając spod sanatorium Marconi kierujemy się w kierunku szpitala „Górka”. Mijamy część południową parku zdrojowego wraz z zabudowaniami Sanatorium „Rafał” oraz kompleksu Wojskowego Szpitala Uzdrowiskowo-Rehabilitacyjnego, przechodzimy przez drogę prowadzącą w stronę Wiślicy i Krakowa i wchodzimy do parku otaczającego szpital „Górka”. Alejkami pniemy się w górę ku budynkowi szpitala. Podziwiamy jego piękną architekturę nie zapominając, by zwrócić uwagę na formę jego bryły nawiązującą do wolnomularskiego symbolu cyrkla. Ze szczytu wzniesienie możemy, przy dobrej pogodzie, obserwować rozległą panoramę Ponidzia. Przy dużej dozie szczęścia i sprzyjających warunkach atmosferycznych zobaczymy stąd również zarys Tatr. Ze wzgórza schodzimy wzdłuż starych zabudowań kolonii dziecięcej Górka w kierunku południowym. Znajdujemy się na terenie ośrodka hipoterapii "Hipolandia". Możemy podziwiać piękne konie, lub zażyć konnej przejażdżki. Dalej udajemy się drogą w kierunku wsi Hotelek, która dawniej zwała się Hotlem Zielony. Kiedy już się w niej znajdziemy to nie możemy powiedzieć, że „jesteśmy w Hotelku”. Prawidłowa odmiana każe nam powiedzieć, że jesteśmy jednak w Hotlu. Mamy tu do zwiedzenia drewniany kościółek oraz, tuż obok, do obejrzenia, starą drewnianą chałupę, typową dla tego regionu. Od kościółka droga wiedzie przez pola w kierunku rezerwatu geologicznego karabosy. Widoki są tu równie wspaniałe jak te roztaczające się spod szpitala "Górka". Jest to typowe dla tego regionu zapadlisko wywołane zawaleniem się stropu jaskini gipsowej. Można je na siłę zwiedzać, ale jest bardzo zarośnięte krzewami i, oprócz tego, w dalszym ciągu niebezpieczne ze względu na możliwość wpadnięcia do jakiejś dziury bądź leja. Kierujemy się teraz na północ w drogę powrotną do centrum uzdrowiska. Możemy tam dojść kilkoma drogami. Każda jest warta polecenia. Po dotarciu do Parku zdrojowego, znużeni drogą, koniecznie musimy usiąść gdzieś na chwilę by ugasić pragnienie i chwilę odpocząć. Mamy do dyspozycji kilka parkowych kawiarenek w tym „Imosówkę”, kawiarnię w dawnym domu ogrodnika uzdrowiskowego. Od jego nazwiska pochodzi ta potoczna nazwa budyneczku. Możemy się również rozkoszować wspaniałą atmosferą i wystrojem kawiarni w sanatorium Bristol u wylotu alei Mickiewicza.