Miasto położone na wschód od Leszna, nad rzeką Kanią, lewym dopływem Obry, na zachodniej krawędzi Wysoczyzny Kaliskiej, na wysokosci 90 m n.p.m.
W materiałach źródłowych Gostyń występuje w 1275 roku jako wieś. Jednak już w roku 1278 książę wielkopolski Przemysł II wystawił przywilej na lokację miasta, które powstało obok grodu na Górze Zamkowej.
Otoczone wałem i murami miasto miało dwie bramy - Wrocławską i Kaliską. Rozebrano je w pocz. XIX w.
Podczas rokoszu Lubomirskiego w 1665 roku, w Gostyniu stanął król Jan Kazimierz. W czasie insurekcji kościuszkowskiej, w sierpniu 1794 roku, miasto zajęły oddziały powstańcze.
W okresie zaborów założono w Gostyniu polskie kasyno, które działało w latach 1835-1851.
Mieszkańcy miasta brali czynny udział w powstaniu wielkopolskim 1918/1919.
Po II wojnie światowej zostało wyzwolone 27 stycznia 1945 roku przez wojska I Frontu Ukraińskiego i I Frontu Białoruskiego.
Do najważniejszych zabytkow zaliczyć należy bez wątpienia zespół klasztorny na Głogówku (ok 1,5 km od centrum) z widoczną z daleka bazyliką, kościół farny z XV w., zabytkowe domy z XVIII i XIX w. oraz cmentarz z pomnikiem powstanców wielkopolskich i ofiar hitleryzmu.