Gotycko-renesansowy kościół parafialny (XV w., przebud. XVII, XIX w.). W latach 1820-1830 rozbudowany został według projektu architekta Franciszka Marii Lanciego z inspiracji Edwarda Raczyńskiego. Pierwotnie był gotycko-renesansowy, a rozbudowany został w stylu gotyku romantycznego.

Korpus jest trzyprzęsłowy, pierwotnie jednonawowy, zamieniony na trojnawowy przez dobudowę naw bocznych. W późnorenesansowym ołtarzu głównym znajduje się obraz Strobla z 1641 roku. Wewnątrz na uwagę zasługują dwie płyty epitafijne z czarnego marmuru Melchiora i Andrzeja Konarzewskich z połowy XVII wieku. Obok kościoła znajduje się plebania z 1774 roku.