Kościół filialny św. Anny został wybudowany w 1635 r. w stylu renesansu polskiego z fundacji mieszczan bolimowskich. Został wzniesiony jako świątynia murowana, otynkowana, jednonawowa, wsparta skarpami, z półkolistym prezbiterium, zakrystią z kruchtą, pokryta dachem trzykrotnie łamanym oraz zdobionym renesansowymi szczytami. Na wieży został umieszczony zegar, a w przyziemiu kruchta, a nad nią chór muzyczny. Do świątyni przylega wieża, która przechodzi z prostokątu w ośmiobok, została pokryta barokowym hełmem z wieżyczką i krzyżem.

We wnętrzu kościoła znajduje się sklepienie kolebkowe z lunetami, a w prezbiterium sklepienie kolebkowo-krzyżowe, które jest ozdobione geometrycznymi sztukateriami w typie lubelsko-kaliskim.

W 1640 r. powstał ołtarz główny w stylu barokowym z obrazem Św. Anny Samotrzeć z Matką Boską i Panem Jezusem. Między kolumnami ołtarza zostały umieszczone figury św. Joachima w stroju starotestamentowego Żyda oraz Św. Józefa w renesansowym kapeluszu z laską, natomiast wyżej Wawrzyniec z kartą w ręku i biskup Stanisław, a nad nimi św. Idzi z sakwą na lasce i nieznany święty.

W kościele znajdują się dwa ołtarze boczne św. Antoniego z obrazem tego świętego i drugi z dużym krucyfiksem Pana Jezusa. W wyposażeniu kościoła znajdują się organy, ambona, kamienna kropielnica i obrazy z XVII w.