Późnogotycki kościół pw. św. Mikołaja i Marcina wzniesiono w latach 1466-1502. Jako wyraz wdzięczności za zwycięstwo Królestwa Polskiego nad Państwem Zakonnym w wojnie trzynastoletniej (1454-1466) miał tutaj trafić obraz Matki Boskiej z Różą. W rzeczywistości musiał pojawić się nieco później; zdaniem historyków sztuki dzieło jest młodsze niż głoszą tradycyjne przekazy, pochodzi z XVI w. Jest to jeden z najpiękniejszych wizerunków spośród wszystkich Madonn polskich sanktuariów. Znajduje się w ołtarzu głównym świątyni. Obraz otoczonej kultem Matki Boskiej Bydgoskiej, oficjalnie nazwanej Matką Bożą Pięknej Miłości, został dwukrotnie koronowany: w 1966 i 1999 r.

W kościele, będącym od 2004 roku katedrą diecezji bydgoskiej, warto ponadto zwrócić uwagę na późnorenesansową kaplicę Świętego Krzyża z barokowym ołtarzem, późnorenesansową chrzcielnicę, barokowe ołtarze boczne w nawie, rokokowe stalle i ambonę oraz liczne epitafia.

W 1925 r. rozpoczęto w Bydgoszczy budowę kościoła pw. św. Wincentego à Paulo, przy którym ostatnie prace wykończeniowe trwały jeszcze w pierwszych latach obecnego stulecia. To jedna z większych świątyń w naszym kraju. Może pomieścić ok. 12 tys. wiernych, a jej kopuła ma ponad 40 m średnicy i 60 m wysokości! Kościół zyskał imponujący fronton: centralnie usytuowany portyk z czterema kolumnami otaczają dwa szerokie skrzydła klasztoru księży misjonarzy. Projektantem wielu elementów wystroju wnętrza świątyni był prof. Wiktor Zin.