Kościół parafialny pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Słubicach został wzniesiony w 1791 roku według projektu architekta Hilarego Szpilowskiego z fundacji Józefa Andrzeja Mikorskiego podkomorzego gostyńskiego, kasztelana rawskiego. Rozbudowany (kaplice i wieżyczki) staraniem Augusta Potockiego w 1854 w związku z utworzeniem parafii. Remontowany w 1891 r. Odnawiany w 1946, 1973, 2000. Prezbiterium skierowane ku południowi. Klasycystyczny. Murowany z cegły, otynkowany. Zbudowany na planie prostokąta zamkniętego trójbocznie dwoma prostokątnymi kaplicami po bokach tworzącymi ramiona krzyża. Wnętrze nawy o wydatnie ściętych narożach, z wydzielonym niemal kwadratowym prezbiterium z zakrystią i skarbczykiem po bokach oraz z o twartymi lożami na piętrze. Najciekawszym elementem architektonicznym kościoła jest stylowa fasada w formie łuku triumfalnego z wysoką wnęką arkadową na osi, flankowaną toskańskimi pilastrami. Na jej szczycie umieszczono rzeźby Świętych Apostołów Piotra i Pawła. Jest to część rysu historycznego kościoła. Całość (w języku polskim i angielskim) można przeczytać na tablicy znajdującej się w pobliżu kościoła.(adasko)