W XVIII w. dobra ziemskie Studzieniec nabył od Ignacego Urbańskiego Aleksander Skarżyński herbu Bończa. Po śmierci spadkobiercą Studzieńca zostaje jego syn Piotr Skarżyński. W 1790 r. zostaje wzniesiony murowany, dwukondygnacyjny pałac według projektu architekta Hilarego Szpilowskiego w stylu klasycystycznym . Został wzniesiony na planie prostokąta o regularnej bryle. Elewacja frontowa posiada dwa ryzality, wyodrębnione za pomocą pary pilastrów jońskich. Na środku znajduje się wgłębny portyk joński w porządku wielkim, z antami, który zwieńczony jest belkowaniem i trójkątnym szczytem. Na elewacji od ogrodu znajdują się dwa skrajne ryzality , które z sobą są połączone wysokimi tarasami.

Pałac wraz z otaczającymi go terenami zajmował powierzchnię ok. 35 ha. W obrębie jego mieścił się kort tenisowy oraz park w stylu angielskim, w którym przed wojną były hodowane oswojone sarny i daniele. W parku znajduje się grota, z którego wypływa źródełko. Została ona wzniesiona w 1907 r. przez Alfonsa i Sewerynę Skarżyńskich Pałac stanowi miejscowy ośrodek kultury, w którym spotykała się lokalna inteligencja, a właściciel Wiesław Skarżyński był inicjatorem wielu wydarzeń wśród miejscowej społeczności m.in. był założycielem kółka rolniczego i inicjatorem powołania straży pożarnej.

W czasie wojny zostaje zajęty przez Niemców, a po zakończeniu działań wojennych zostaje przejęty przez władze komunistyczne w wyniku reformy rolnej. Pałac zmieniał często przeznaczenie i właścicieli, w tym okresie uległ bardzo znacznej dewastacji .W 2009 r. zrujnowany pałac został zakupiony przez rodzinę Olewników, którzy pieczołowicie przywracają go do świetności.