Dawny zespół klasztoru podominikańskiego znajduje się przy skrzyżowaniu szlaków komunikacyjnych i góruje nad centrum miasteczka. Początek kultu Matki Bożej w Janowie Lubelskim sięga pierwszej połowy XVII wieku.

Sanktuarium Matki Bożej Różańcowej - Łaskawej składa się kościoła pw. św. Jana Chrzciciela, klasztoru i wmurowanej w ogrodzenie okalającego muru dzwonnico - bramy. Na terenie sanktuarium, koło kościoła znajduje się Kaplica Zjawienia w podziemiu której bije źródełko znane już w końcu XVII w. Dominikanie przez 141 lat prowadzili kroniki cudownych uzdrowień i cudów za sprawą Matki Boskiej Janowskiej.

Budowę podominikańskiego barokowego kościoła rozpoczęto w 1694 roku, a ukończono 75 lat później. Jest to świątynia trójnawowa, bazylikowa ze sklepieniem krzyżowo-kolebkowym. Główne wejście prowadzi przez XVIII-wieczną kruchtę, w formie jakby kaplicy przykrytej kopułą z latarnią, przybudowaną do fasady. Cudowny obraz - wykonany na wzór wizerunku Matki Bożej Śnieżnej z Santa Maria Maggiore w Rzymie został podarowany kościołowi przez ordynata Zamojskiego. Całą szerokość prezbiterium zajmuje wykonany z drewna ołtarz główny z cudownym obrazem. Oprócz głównego ołtarza w kościele janowskim znajduje się jeszcze dziesięć XVIII-wiecznych ołtarzy wykonanych w stylu rokokowym.

Na uwagę zasługuje też rokokowa kunsztownie wykonana ambona. W krużgankach wokół dziedzińca znajduje się szesnaście XVIII-wiecznych obrazów związanych z dziejami zakonu dominikańskiego i ze scenami z życia św. Jacka i również XVIII-wieczne obrazy Drogi Krzyżowej.

Kościół kilkakrotnie rozbudowywany i przebudowywany zachował swój bazylikowy charakter i piękną architekturę.