W ogrodach zespołu klasztornego znajduje się murowana kaplica wzniesiona na miejscu objawień Maryjnych z drugiej połowy XVIII wieku. Umieszczono w niej ołtarz i rzeźbę Maryi Niepokalanej z Dzieciątkiem.

Pierwsze udokumentowane objawienie nastąpiło 2 listopada 1645 roku, kolejne w grudniu tego samego roku, a następne rok później. W miejscu objawień w latach 1647-1648 zbudowano drewnianą kaplicą z obrazem Matki Bożej Łaskawej darowanym przez Zamoyskich. Skromna kapliczka okazała się jednak zbyt mała, stąd też ordynat Jan Zamoyski zdecydował ufundować w miejscu objawień kościół i klasztor, które postanowił oddać dominikanom.

W 1694 roku rozpoczęto budowę nowego murowanego zespołu sakralnego, a w punkcie drewnianej kapliczki postawiono murowaną, w podziemiach której znajduje się źródełko znane od 1668 roku. Wodzie ze źródła przypisywane są lecznicze właściwości, a w miejsce kultu corocznie przybywają liczne pielgrzymki wiernych.