Tak kościół jak i klasztor koprzywnicki ufundowany został przez komesa Mikołaja Bogorię Skotnickiego w czasach Kazimierza Sprawiedliwego. On też sprowadził tutaj cystersów z burgundzkiego klasztoru w Morimond. Było to najbardziej na wschód wysunięte opactwo cysterskie w Europie. Pozostałości budynków poklasztornych noszą ślady licznych przebudowań i remontów dokonywanych zgodnie z założeniami późniejszych stylów architektonicznych. Po kasacie klasztoru i zniszczeniach wojennych dawne zabudowania klasztorne zostały w znacznej mierze rozebrane w 1915 roku.

Budynki jedynego zachowanego do dzisiaj, wschodniego skrzydła klasztoru są nie lada gratką dla miłośników sztuki romańskiej. Zachowany do czasów współczesnych romański kapitularz, wsparty jest na dwóch kolumnach ze sklepieniem krzyżowo-żebrowym, z których jedna z kolumn zachowała oryginalną głowicę. Obecnie znajduje się tu lapidarium, w którym zgromadzono pozostałości kamiennych elementów architektonicznych z kościoła i klasztoru. Kościół przyklasztorny pw. św. Floriana zachował w stanie prawie nienaruszonym do czasów współczesnych. Zabytkowy zespół można zwiedzić z przewodnikiem.