W XVI w. tereny Kochłowic, a obecnie Rudy Śląskiej Kochłowice, należały do Jerzego Hohenzollerna margrabiego Ansach, pana na Ziemi Bytomskiej, będącego wyznania protestanckiego i wspierającego ruchy reformacji na podległych mu terenach. Dzięki tym ruchom i inicjatywie samego margrabiego powstała w 1590 r. ,w Kochłowicach, drewniana kaplica pełniąca rolę zboru luterańskiego i była w ich władaniu do 1629r., czyli czasu wydania przez cesarza Ferdynanda edyktu restytucyjnego nakazującego zwrot dóbr zagrabionych katolikom i zsekularyzowanych po 1552 r.

Kaplicę zamknięto do 1648 r., kiedy to biskup krakowski zezwolił na zmianę jej charakteru i utworzenie katolickiego kościoła parafialnego. Konsekracja nastąpiła w 1670 r. Pierwszy kościółek kochłowicki pw. Trójcy Przenajświętszej przetrwał do 1806 r. Przystąpiono do budowy nowego, murowanego kościoła, wzniesionego w stylu późnobarokowym w miejscu ówczesnego, drewnianego kościółka i powstał z charakterystycznego kamienia łamanego.

Głównymi fundatorami byli hrabia Łazarz Henkel von Donersmarck (zmarł w trakcie budowy) i jego żona Antonia. W miarę rozwoju Kochłowic świątynia przestała wystarczać potrzebom parafian i na przełomie XIX i XX w. podjęto działania w kierunku powstania większego kościoła. Dzięki wsparciu finansowemu Donnersmarcków ze Świerklańca, dyrekcji hut: Bismarck, Królewskiej, Zgody i Laura, dyrekcji zakładów Riitgersa w Świętochłowicach i zakładów w Lipinach, a także okolicznych parafian powstała na planie krzyża łacińskiego budowla w stylu łączącym cechy neoromańskie z neogotyckimi, którą konsekrowano w 1902r.i przejął wezwanie Trójcy Przenajświętszej. Natomiast mały kościółek, objęto ochroną jako zabytek, odnowiono, ufundowano grotę Lourdzką umieszczając ją w głównym ołtarzu, poświęcono w 1904r. nadając mu wezwanie Matki Boskiej z Lourdes. Obecnie znajduje się w nim Sanktuarium Matki Boskiej z Lourdes w Kochłowicach.