Pierwsze wzmianki o tej położonej północnej części województwa warmińsko – mazurskiego wsi, pochodzą ze źródeł datowanych na rok 1304. Wspomina się ją wtedy jako osadę zamieszkaną przez Prusów. Bornity przywilej lokacyjny otrzymały 6 maja 1390 roku, już jako miejsce całkowicie zasiedlone. Do 1945 roku funkcjonowała tu niemiecka nazwa Bornitt.

Pod względem wyznaniowym Bornity podlegają parafii Świętego Mikołaja Biskupa w Bażynach, nabożeństwa odbywają się w niewielkiej zabytkowej kaplicy pod wezwaniem Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny. Jest to budowla wystawiona w stylu neogotyckim, murowana i otynkowana z niewielką dzwonniczką na szczycie. Przy tej kaplicy warto wspomnieć o córce budowniczego, Maria Weronika Fischer jest bowiem jedną z męczennic II wojny światowej i toczy się jej proces beatyfikacyjny.

Inne ciekawe obiekty o charakterze sakralnym to sześć tradycyjnych kapliczek, umiejscowionych w samej wsi i jej okolicach. W większości prezentują ten sam znany od połowy XVIII po początek XX wieku typ architektoniczny, realizowany tu różnych wariantach i modyfikacjach. Charakteryzujący się zwartą, jednorodną bryłą o gładkich ścianach rozczłonkowanych jedynie przez poziome gzymsy i niewielkie wnęki które czasami umieszczano też w elewacjach bocznych lub tylnych. Wszystkie prócz jednej przykryto dwuspadowym dachem. Długi okres występowania typu, jak również przekształcenia budowli utrudniają ich datowanie, najstarsze jednak pochodzą z początku XIX wieku.

Na osobną uwagę zasługuje kapliczka położona w centrum wsi, znacznie różniąca się od pozostałych. Wzniesiono ją pod koniec XIX wieku z czerwonej cegły licowej, nawiązującej w formie do popularnego w XVIII wieku typu budowli, założonej na planie silnie wydłużonego i wąskiego prostokąta. Z niższą apsydą elewacji tylnej i charakterystycznym jednospadowym dachem o krótkiej połaci. Kapliczka ta jest przykładem sięgania po starsze wzorce, realizowane w nowej estetyce.