Miniaturowe sanktuarium - Kościół pod wezwaniem Podwyższenia Krzyża Świętego nazywany bywa "młodszym bratem" Świętej Lipki. Jest najmniejszym i najbardziej zapomnianym z zespołów pielgrzymkowych na Warmii i Mazurach.

Świątynię wybudował w latach 1720-1728 Jan Krzysztof Reimers z Ornety, działający na polecenie Kapituły Warmińskiej. W 1836 r. kościół otoczono odpustowym dziedzińcem. Od strony drogi chwalęcińskie sanktuarium wygląda niepozornie - widać nieco odrapane tynki i rosochate bocianie gniazdo. Zdobiącym fasadę figurom brak głów i rąk. Podobno żołnierze Armii Czerwonej ćwiczyli na nich swoją celność.

Natomiast wnętrze świątyni zaskakuje przepychem późnobarokowej polichromii, która przedstawia legendę Krzyża Świętego. W ołtarzu głównym umieszczono słynny "czarny krucyfiks". Jego powstanie datowane jest na początek XV w. Nie wiadomo, jak znalazł się w ziemi w lesie nad Wałszą. Po odnalezieniu zasłynął cudami i już od połowy XVI w. przyciągał wiernych. Dzisiaj pielgrzymi rzadko zaglądają do Chwalęcina. Tylko w niedzielę odprawiana jest jedna msza święta.