W centralnym miejscu wsi, niemal naprzeciwko kościoła Matki Bożej Szkaplerznej stoi dobrze zachowany dwór z początku XX wieku otoczony przez XIX-wieczne zabudowania folwarczne. Miejscowość od czasów jej założenia pod koniec XIII wieku aż do 1945 r. należała kolejno do cystersów, rodów rycerskich i szlacheckich. Ostatni właściciele (od 1896 r.) to rodzina Polenskych. Po wojnie majątek został znacjonalizowany i przejęty przez PGR w Baczynie, a okazałe domostwo dostosowano do potrzeb biurowo-mieszkalnych. Co ciekawe, jest dziś chyba jednym z nielicznych dworów, których PGR nie doprowadził do ruiny.

Zbudowano go w 1901 r. w stylu neoklasycystycznym. Data uwidoczniona w elewacji od strony ogrodu. To spory, podpiwniczony budynek mający dwie kondygnacje i użytkowe poddasze. Nad elewacją boczną góruje trzecia kondygnacja, należąca do prostopadłościennej wieży, której korpus jest niemal wtopiony w budynek główny. W elewacji frontowej, nad werandą umieszczono tympanon ozdobiony dekoracją roślinną i kartuszem z inicjałem „JK”.

Dwór był remontowany w latach 1988-91 i ponownie w roku 2003, z zachowaniem historycznych detali zewnętrznych. Przy tej ostatniej okazji odtworzono oryginalną, historyczną kolorystykę. We wnętrzu zachowały się (o ile wierzyć opracowaniom) detale sztukatorskie i stolarka drzwiowa z dekoracyjnymi naddźwiernikami (supraporta). Trudno to sprawdzić, ponieważ dwór jest obecnie dzierżawiony przez osobę prywatną.

Ciekawostka: Przedostatnimi właścicielami racławskiego majątku (lata 1879-96 ) był Philipp von Carnap-Bornheim i jego małżonka, egipska księżniczka, mylnie nazywana „egipską królową” - Martha von Carnap-Bornheim.