Narożny, dwupiętrowy budynek stojący przy zbiegu ulic Żeromskiego i Kościuszki należał do dra Aleksandra Fordońskiego. Obiekt pełnił dwie funkcje: domu lekarza i prywatnej kliniki. Plany budowlane w stylu modernizmu sporządził architekt Wacław Goc. Budowę rozpoczęto około 1939 r., którą przerwał wybuch II wojny światowej. Rodzina Fordońskich została wysiedlona. Budowę budynku ukończyli Niemcy po części zmieniając plany architektoniczne i adaptując go na własne potrzeby. Po zakończeniu działań wojennych Fordońscy odzyskali swój dom.