Cmentarz został założony w 1850 r. z inicjatywy królewny niderlandzkiej Marianny Orańskiej. Zlokalizowany był w najstarszej części Kamieńca Ząbkowickiego, przy obecnej ul. Ząbkowickiej. Pochówków na cmentarzu dokonywano prawie do 1945 r. Po wyjeździe ewangelików cmentarz stał się cmentarzem poniemieckim. Po zakończeniu II wojny światowej cmentarz dewastowano, grabiono, a kamienne płyty nagrobne służyły często jako budulec lub do utwardzania dróg.

Obecnie na nekropolii zachowała się od strony ul. Ząbkowickiej cmentarna brama z częściowym, kutym ogrodzeniem, ruina kaplicy cmentarnej oraz kilka wrośniętych w murawę płyt nagrobnych. Kaplica cmentarna zbudowana jest na planie prostokąta, murowana z czerwonej cegły i nakryta dwuspadowym dachem. Elewacja frontowa i tylna zakończona jest trójkątnymi szczytami zasłaniającymi dach. Obecnie kaplica pozbawiona jest okien, drzwi i wyposażenia. Wewnątrz na ścianie zachował się jedynie cytat z biblii w języku niemieckim.