Dawne opactwo cystersów (XIV w., przebudowany XVII w.) z kościołem Wniebowzięcia NMP.

W połowie XIII wieku Cystersi osiedli w Kamieńcu Ząkowickim otrzymując przywilej własności tego miejsca oraz wielu okolicznych wiosek wystawiony przez papieża Inocentego IV. Dzięki swej zaradności doszli do wielkiego znaczenia gospodarczego oraz politycznego. To oni właśnie stali się mediatorami w sporze pomiędzy księciem Henrykiem IV Probusem a biskupem Tomaszem Zarembą.

Wznoszone od początku XIV wieku gotyckie zabudowania klasztorne wraz z kościołem często popadały w ruinę. Przyczyną tych wydarzeń oprócz pożarów i powodzi były konflikty zbrojne. Lista tych jest tak długa, że nie sposób wszystkich wymienić bowiem należałoby rozpocząć na najazdach husyckich a zakończyć II wojną światową. Wszystkie te zniszczenia usuwano a na podwalinach starych budowli powstawały nowe ostatecznie przyjmując styl barokowy. Barokowymi elementami przyozdobiono gotycki kościół i barok "wprowadził" się do jego wnętrza. Najokazalszym zabytkiem jest ołtarz główny. Tryptyk ponad 20 metrowej wysokości należy do grupy najwyższych drewnianych ołtarzy w Polsce.