Święte źródełko „Krynoczka” to niezwykłe miejsce w Puszczy Białowieskiej. Położone jest ok. 3 km od Hajnówki. Według ustnych przekazów znane było już w XIII w. To tutaj, na uroczysku zwanym Miedne lub Miednoje (od „miednego”, czyli miedzianego koloru wody) wybudować mieli cerkiewkę uciekający przed Tatarami mnisi z Ławry Kijowsko-Peczerskej. Inna legenda mówi o objawieniu się na jednym z okolicznych drzew ikony, którą przenieść miano do nieodległych Lipin. Kiedy obraz wrócił na pierwotne miejsce, obudowano go drewnianą kapliczką. Jeszcze inne przekazy wspominają, że równocześnie z pojawieniem się ikony, obok drzewa wytrysnęło źródełko z cudowną wodą.
Wieści o uzdrowieniach docierały daleko, bowiem dziewiętnastowieczny pisarz rosyjski Krestowski, w opracowaniu pt. „Od Białegostoku do Puszczy Białowieskiej” wspomina, że carski rząd przysłał tu specjalną komisję badawczą. Ta, stwierdziwszy nasycenie wody siarką i żelazem, postulowała nawet budowę sanatorium. Zamiast zakładu leczniczego, w 1846 r. na uroczysku stanęła drewniana cerkiew pw. św. Siedmiu Braci Machabeuszy, a w 2000 – kaplica przy samym źródełku.
Leśna cerkiewka od początku należy do parafii w Dubinach , a na krzakach wokół słynącego leczniczymi własnościami źródełka „od zawsze” wisiały płócienne chusteczki lub skrawki materiału, którymi pielgrzymi przemywali sobie oczy lub bolące miejsca. To jakby symboliczne pozbycie się choroby. I dzisiaj widok ten robi niesamowite wrażenie, tylko teraz chusteczki (materiałowe, albo higieniczne, jednorazowe) wiszą na siatce oddzielającej teren cerkiewny od wojskowego.
W czasach PRL-u Krynoczka znalazła się na terenie bazy wojskowej, którą otoczono drutem kolczastym. Aby uzyskać dostęp do świątyni, trzeba było prosić dowództwo o zgodę na udostępnienie klucza. W latach 50. władze jednostki podobno złożyły propozycję przeniesienia cerkwi do Lipin. Cudowną wodę chciano wtłoczyć w rurociąg! Na szczęście tego szalonego pomysłu nie zrealizowano.
Do słynącego licznymi uzdrowieniami miejsca w Puszczy prowadzą dziś utwardzone drogi leśne. W cerkiewce odbywają się nabożeństwa i akatysty, a studzienka posiada solidne zadaszenie. W 2010 r. posadzono w pobliżu świątyni dąb, a obok stanął pamiątkowy kamień poświęcony pamięci arcybiskupa Mirona Chodakowskiego, który zginął w katastrofie pod Smoleńskiem. Obok starych krzyży wotywnych pojawiają się też nowe – np. z 2011 r. pochodzi tzw. krzyż leśników, a w 2016, przy dróżce wiodącej od cerkwi do źródełka stanęła nowa kapliczka, ufundowana przez mieszkańca Starego Berezowa. Tylko chusteczki i gałganki wiszą niezmiennie…
Warto wiedzieć: Akatyst w szerokim znaczeniu oznacza nabożeństwo składające się ze śpiewanych na stojąco pieśni pochwalnych i modlitw ku czci Chrystusa, Matki Bożej lub świętych. W węższym znaczeniu jest to 24 zwrotkowy hymn ku czci Bogurodzicy opiewający udział Matki Boskiej w ziemskim życiu Jezusa, mogący pochodzić nawet z V-VI w. Kościół Prawosławny zna co najmniej kilkaset akatystów, przy czym lokalnie różnią się one melodią i treścią.