Wrzesina to niewielka warmińska wieś, niedaleko Olsztyna w gminie Jonkowo, leżąca na trasie do Morąga. Pierwsze historyczne wzmianki pochodzą z 19 maja 1352 roku, jest to przywilej lokacyjny na prawie chełmińskim wydany we Fromborku przez Kapitułę Warmińską. Niestety w czasie wojny polsko – krzyżackiej toczonej w latach 1519 –1521 miejscowość została całkowicie zniszczona.

Wieś niezwykle malownicza, otoczona zewsząd lasami, dodatkowo ważny jest fakt, że znajduje się na terenie chronionego krajobrazu. Wrzesina do tej pory zachowała średniowieczny układ zabudowy, tzw. owalnica, czyli zabudowę prowadzono wokół jakiegoś obiektu centralnego, w przypadku tej miejscowości był to najprawdopodobniej kościół. O dawnym uroku tej wsi niech świadczy jej stara niemiecka nazwa: Schonenberg, co znaczy Piękna Góra. Te określenie również odnosiło się do lokalizacji świątyni, którą wybudowano na niewielkim wzgórzu. Pierwsza wzmianka o kościele we Wrzesinie pochodzi z końca XV w., i jest to wykaz parafian, z tego okresu z pewnością pochodzi obecny kształt budowli, mimo że późniejszych latach była kilkakrotnie przebudowywana. Konsekracji kościoła pod wezwaniem św. Marii Magdaleny dokonano 1 maja 1500 r., szafarzem tej uroczystości był biskup warmiński Jan Wilde.

Zbudowano go podobnie jak wiele innych świątyń pochodzących z tego okresu i tego terenu: murowany z łamanych kamieni polnych a od wysokości ław okiennych murowany z cegły o wiązaniu polskim. Typowa dla tych budowli jest drewniana kwadratowa wieża, zazwyczaj budowana w późniejszym okresie, w tym przypadku wieżę kościoła we Wrzesinie dobudowano na początku XVIII w. Wchodząc do wewnątrz na próżno będziemy jednak szukali gotyckich korzeni, wielokrotne przeróbki spowodowały, że wystrój świątyni obecnie jest typowo barokowy. Na szczególną uwagę zasługuje dwukondygnacyjny ołtarz główny datowany na lata 1715-1720, oraz znajdujące się po lewej i prawej stronie dwupoziomowe ołtarze boczne. Do zabudowań kościelnych należy również plebania, wybudowana w 1908 r. na miejscu starej drewnianej. Od 2002 r. trwają różnego rodzaju prace konserwacyjne, aby zachować ten piękny obiekt na dalsze lata.