Początki istnienia parafii w Pęczniewie datuje się na XIV w. Wówczas wybudowano drewniany kościół, który przetrwał do poł. XVIII w. Obecna świątynia została wzniesiona w roku 1761 za sprawą Tomasza Kossowskiego z Głogowy herbu Dulęba i jego małżonki Franciszki (na cmentarzu przykościelnym znajduje się ich mogiła). W XIX w. kościół rozbudowano.

Jest to obiekt drewniany o konstrukcji zrębowej, z zewnątrz odeskowany z imitacją boniowania. Pokryty jest dwuspadowym, blaszanym dachem z niewielką wieżą na sygnaturkę. Będąc w świątyni warto zwrócić uwagę na jego zabytkowe wyposażenie, a pośród niego: ołtarz główny z 1640 r. z obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem Jezus oraz rzeźbami świętych - Wojciecha, Stanisława i Katarzyny, ołtarze boczne z około 1640 r. z obrazami Matki Boskiej Częstochowskiej w drewnianej sukience i świętego Wojciecha, chrzcielnica z II poł. XVII w.

W nawie znajduje się tablica upamiętniająca 6 Pułk Strzelców Konnych im. Stanisława Żółkiewskiego.

W stojącej przy kościele drewnianej dzwonnicy znajduje się zabytkowy dzwon z herbem Pobóg (polski herb szlachecki noszący zawołanie Pobodze) z 1648 r. W pobliżu wejścia głównego do świątyni znajduje się obelisk z popiersiem Ojca Św. Jana Pawła II upamiętniający jego pontyfikat. Po stronie północnej kościoła znajduje się grota z postacią Matki Boskiej z Lourdes ufundowana „W 60 Rocznicę Poświęcenia Narodu Polskiego Niepokalanemu Sercu Maryi”.