Wiosną 1945 r. toczyły się na zachodnim Pomorzu zacięte walki Armii Radzieckiej z broniącymi drogi do Berlina oddziałami niemieckimi. Zakończyły się one zdobyciem 5 maja 1945 r. miasta i portu w Świnoujściu. W czasie tej kampanii poległo wiele tysięcy czerwonoarmistów oraz współwalczących u ich boku żołnierzy polskich. Po zakończeniu działań wojennych w kilku miejscach zachodniego Pomorza utworzono cmentarze i kwatery wojenne, do których przeniesiono ekshumowane szczątki poległych. Wśród tych nekropolii wyróżnia się cmentarz w Gryfinie.

Wojenny cmentarz w Gryfinie założono w 1946 r. na terenie przylegającym od wschodu do cmentarza komunalnego. Łącznie spoczęło tutaj w latach 1946-1969 7134 czerwonoarmistów, z których zidentyfikowano 1259 osób wymienionych na tablicach umieszczonych na dwóch ceglanych murach. W latach 1972-1974 nekropolię zrewitalizowano według założenia Witolda Andrzejewskiego.

Pośrodku biegnie aleja dzieląca cmentarz na dwie części obsadzone krzewami róż. Centralny jej element stanowi pomnik oraz leżąca przed nim płyta z napisem „Bohaterom Armii Radzieckiej poległym w roku 1945 w bitwie o wyzwolenie Gryfina spod jarzma hitlerowskiego – społeczeństwo Ziemi Gryfińskiej”.