Dzisiejsze Jędrychowo czyli dawne niemieckie Heinrichsdorf zostało założone w roku 1304, ale przywilej lokacyjny wystawiony został w 1310 r. przez ówczesnego biskupa warmińskiego Eberharda z Nysy. Przez dawne wieki miejscowość była narażona na dotkliwe skutki pożarów i nieurodzaju, a zwłaszcza wojen. W XV wieku Jędrychowo zupełnie opustoszało i to do tego stopnia, że osadę zaczął porastać las. W XVI w. wieś tę włączono do wielkiej akcji ponownego zasiedlenia opustoszałych miejsc, jednakże na początku XVIII nastąpiło ponownie spustoszenie przez epidemię dżumy. Przeskakując dzieje po zakończeniu II wojny światowej pierwsi polscy osadnicy przybyli tu z Wileńszczyzny i Lubelszczyzny, i to oni właściwie rozpoczęli nowa kartę Jędrychowa.

Zwiedzając to miejsce przede wszystkim należy zwrócić uwagę na kaplicę domkową z początku XX w., budowla usytuowana przy południowej drodze wiejskiej owalnicy. Obiekt utrzymany w cechach neogotyku czyli budowla murowana z czerwonej cegły na podmurówce z kamienia, wpisano ją w równoboczny kwadrat. Kaplica pierwotnie posiadała wejście w elewacji południowej, później zostało ono zamurowane i wstawiono marmurową tablicę upamiętniającą poległych podczas I wojny światowej. Tablica ta to lista nazwisk i sentencja patriotyczna: „Für Ihr Vaterland starben im Weltkriege 1914-1918”, co oznacza "Za swoją ojczyznę umarli podczas wojny światowej 1914-1918".

Nad wejściem do kaplicy, które znajduje się obecnie w elewacji północnej mieści się ostrołukowa wnęka z figurą Maryjną. Całość kaplicy przykrywa dach dwuspadowy z dachówką karpiówką, szczyt wieńczy sygnaturka z zawieszonym dzwonkiem.

Pewną ciekawostką budowlaną może być fakt iż do wzniesienia kaplicy użyto cegły powstałej w cegielni kadyńskiej, w niektórych miejscach można odnaleźć sygnaturę „Cadinen”.

Inne godne uwagi obiekty nawiązujące do architektury sakralnej, to tradycyjnie przydrożne krzyże i kapliczki. Tych ostatnich w Jędrychowie znajduje się sześć i są w większości umiejscowione w centrum wsi na terenie prywatnym, jedna przy drodze do Fromborka i jedna na kolonii. Wszystkie posiadają zbliżone formy architektoniczne, wystawione na planie kwadratu o smukłej byle. Stylem nawiązują do neogotyku, czerwona cegła licowa z niszami zaopatrzonymi w figury od frontu. Mimo braku umieszczenia wspomnianej kaplicy oraz kapliczek w rejestrze zabytków, obiekty te są w dobrej kondycji i pod opieką mieszkańców.